Mancha Khiri

Tsjonge, de tijd vliegt voorbij. Ik bedacht me dat ik toch echt snel weer eens even iets van me moest laten horen. Het is nu alweer 1,5 week geleden dat ik in Bangkok was.. Inmiddels dus veilig en wel gearriveerd in Mancha Khiri, bij Sijmen en Annelies en hun zoontjes Daniël en Benj. Erg leuke en enthousiaste mensen waar we tot nu toe een hele fijne tijd hebben.

Vanuit Bangkok hadden Ruth en ik een bus gereserveerd naar Khon Kaen, dat was nogal lastig omdat de week waarin wij naar Mancha Kiri wilden reizen het Songkhran was. Allemaal mensen die van het platteland komen reizen terug naar hun familie dus werden we van loket naar loket gestuurd omdat alles al vol zat. Uiteindelijk toch een bus kunnen reserveren, alleen een paar dagen eerder. Dinsdag ochtend dus richting Morchid, het busstation. Normaal zijn echt overal taxi’s, nu was er in de verste verte niet 1 te zien. Ruth en ik met onze zware tassen maar naar de grote weg gelopen en daar wat taxi’s aangehouden maar ze wilden ons niet naar Morchid brengen. Na een tijdje toch een aardige taxichauffeur gevonden maar we zaten inmiddels ook in de stress omdat onze bus om 10.30u ging. Na heel veel file stonden we bij het busstation en moesten we nog zoeken naar de bus. We waren precies om 10.30u door de taxichauffeur afgezet, dus die bus zou er nog wel staan want over het algemeen vertrekken die pas veel later. Nu dus niet, helaas. Na een uur wachten mochten we gelukkig nog met een andere bus mee. Blijkbaar hadden we voor een hele luxe bus gereserveerd. Eentje met stoelen die lekker breed waren, massage stand hadden en waar je helemaal in kon liggen en natuurlijk ontbrak je eigen beeldscherm niet waar je net als in een vliegtuig films en van alles op kon kijken. Na 6u reizen mochten we eindelijk uitstappen en heeft Sijmen ons opgehaald.

De volgende dag heeft Annelies ons meegenomen naar een ander zendingsechtpaar waar zo’n 8 missionaire vrouwen zouden samenkomen. Erg leuk want dit waren op 2 na allemaal Nederlanders. Hier hebben we een hele mooie ochtend gehad waar de vrouwen met elkaar zingen, voor elkaar bidden en nog even na borrelen om even bij te kletsen. Leuk om al deze vrouwen te ontmoeten!

Ook heeft Sijmen ons meegenomen naar een dorp waar hij een paar week eerder al met 2 andere studenten van de Wittenberg 3 dagen lang over het evangelie heeft verteld. Hij nam ons mee om te kijken of mensen ook geïnteresseerd waren en we gingen gewoon gezellig kletsen met de mensen uit de buurt. We kwamen een vrouw tegen die al 20 jaar in Nederland woonde en nu voor Songkhran terug was. Echt heel erg grappig, dat verwacht je helemaal niet. We hebben dus nog gezellig met haar gekletst.

In de avond kwamen Jorien en Johannes terug van een trip naar een Amerikaans zendingsechtpaar. Zij zaten al die tijd al bij Sijmen en Annelies en nu zijn wij er dus bij gekomen. Jorien en ik wilden allebei toch nog een keer een thaise massage, nu we er toch zijn dachten we. Dus, wij op de fiets ’t dorp in. ’t Was al wat later op de avond maar nergens was nog een massage iets open, dus toen zijn we maar naar de kapper gegaan. Was erg leuk! Ze knipte alleen de ene kant iets korter dan de ander, dus toen moest er aan de andere kant ook nog maar een stukje af.. oeps! Maar goed, we hadden een plaatje aangewezen van een vrouw met krullen dus die hebben ze ook nog even ingezet. Ze moesten wel lachen want ze zeiden, morgen worden jullie nat gegooid en gaan ze er allemaal weer uit. Achja, ’t was gewoon even voor de ervaring. Bij de foto’s staat het resultaat. Zaterdag toch nog een thaise massage gehaald, heerlijk!

Vrijdag begon het Songkhran feest. Het nieuwe jaar in Thailand, het jaar 2555. Songkhran duurt 3 dagen lang en we mochten dus 3 dagen lang iedereen op straat nat gooien. Maar dat houdt ook in dat als je zelf over straat gaat je ook lekker nat wordt gegooid. Deze 3 dagen kunnen we niet erg veel doen. Mensen zijn allemaal vrij en vieren feest en op de weg is het redelijk gevaarlijk omdat veel mensen dronken zijn. Toch zijn we vrijdag nog naar een verjaardag geweest van het zoontje van Reinout en Arenda, een zendingsechtpaar iets verder op. Hier langs de straat gestaan en mensen nat gegooid. Wat een lol hebben wij gehad! Er staan wat foto’s bij de blog ;)

Zondagochtend heeft Sijmen een dienst gehouden in de basisschool . We hadden wat oma’s met hun kleinkinderen uitgenodigd. Met Songkhran is het namelijk zo dat er een boeddhistisch ritueel is dat je water met bloemen over de handen van een oudere giet en die persoon zegent uit respect. Nu hebben wij dit in een christelijke versie gedaan. Was erg mooi.

In de middag zijn Jorien, Ruth, Johannes en ik naar Reinout en Arenda gebracht. De komende dagen gaan wij hen helpen om te koken voor Birmese christenen. Zij krijgen 3 trainingsdagen van Reinout en Philip. Deze mensen werken illegaal in een thaise fabriek en proberen zo wat geld te sparen. Maar, ’t is echt erg om te horen hoe dit allemaal in z’n werk gaat. De mensen werken altijd van 8-8, 6 dagen per week en 2 keer in het jaar een paar dagen vrij. Dus, een dienst van 12 uren en dan om de week nachtdienst of dag dienst. Ik werd zelf wel heel erg geraakt door een Birmese christen, zij is 15 en werkt in de fabriek. Ik voelde me heel machteloos, wat kun je nou voor zo iemand betekenen. Voor je gevoel is het zo onrechtvaardig. Samen hebben we toen voor alle christenen, die op de training waren, een pakket samengesteld met praktische dingen en wat lekkers om die aan ze mee te geven. Ook heeft Reinout ze de laatste avond mee uit eten genomen. Bijzonder, want veel van hun komen niet veel verder dan de fabrieksmuren.

Dinsdagavond heeft Reinout ons weer naar huis gebracht. Onderweg zijn we ergens een landweggetje in gegaan en hebben we even genoten van het prachtige onweer en kon ik het even filmen. Het waren continu flitsen achter elkaar, zo mooi! Er was al gewaarschuwd voor een warmtegolf en die hebben we zeker ook gevoeld, het onweer was toen echt heerlijk. De afgelopen dagen is het rond 9u al boven de 30 graden en in de middag loopt in op tot in de 40 graden. De warmte is erg vermoeiend, je wordt er zo futloos van.

Ondanks de warmte zijn we gister begonnen met de start van de 3 daagse evangelisatie actie in het schildpaddendorp. We hebben hier evangelisatie materiaal uitgedeeld en mensen uitgenodigd. Er kwamen zo’n 20 kinderen naar de kinderclub waar we hebben gezongen, spelletjes hebben gedaan, een sketch hebben neergezet en waar we gezellig hebben geknutseld. Hierna heeft Sijmen aan zo’n 25 volwassenen het evangelie kunnen vertellen en hebben ze wat gezongen. We hadden ontzettend veel brillen mee, dus we zijn bezig geweest om die uit te delen. Sijmen probeert iedereen een goede bril naar zijn eigen sterkte mee te geven, dus om de beurt komen ze bij hem zitten en gaan ze passen. Erg leuk als oude oma’s in eens weer kunnen lezen!

De komende dagen gaan we hier dus weer mee verder. Zaterdag reizen we met z’n viertjes verder naar een national park richting Bangkok en verblijven daar ’t weekend. Maandag worden we in het mission home verwacht waar project Paul gaat beginnen en waar wij bij gaan helpen. Het wordt nog een drukke week, maar tot nu toe is die erg geslaagd!

Een fijne week toegewenst!

Een lieve groet vanuit Mancha Khiri,
Carin